1. Gamsızız
Ortadoğu’da, Güney Amerika’da, Afrika’da insanlar her gün ölüyor. Çin, Uygurları toplama kamplarında yok ediyor. Terör, savaş ve salgın hastalıklardan her yıl milyonlarca insan ölüyor. Umurumuzda değil. Güvende olduğumuz sürece diğer felaketlerle ilgilenmiyoruz.
2. Benciliz
İşin ucu bize dokunduğu zaman yaygara yapıyoruz. Basit bir karantina kaygısı bile kimseyi düşünmeden marketlere üşüşüp her şeyi evimize taşımamıza neden oluyor. Maskeleri yağmalayanlar yüzünden doktorlar maske bulamıyor, kredi kartı veya birikmiş parası olmayanlar günlük alışverişini yapamaz hale geliyor.
3. Korkağız
Anlı şanlı patronlar işletmelerini kapatıp evlerine saklanıyor. Perdeyi aralayıp korkulu gözlerle sokağı gözleyen titrek amcalara dönüşüyorlar. Düşmanı göremeyince en ilkel halimize geri dönüyoruz.
4. Fırsatçıyız
Küçük esnaf tüketim malzemesine zam yapıyor. Büyük esnaf rakipleriyle işbirliği yapıp AVM mağazalarını kapatarak belli bir orana ulaşıp kiradan yırtmaya çalışıyor. Bunu da süslü cümlelerle halkın yanında olduğu için yapmış gibi gösteriyor.
5. Tüketiciyiz
Sadece tüketmeyi biliyoruz. Olağandışı bir durumda sadece fırtına geçene kadar stok yapmayı düşünüyoruz. Aklımız yine tüketmeye çalışıyor.
6. Beceriksiziz
Üretmek istesek de bir halttan haberimiz yok. Su arıtmak gibi basit bir eylemden tut, ateş yakmayı, avlanmayı, kendimizi korumayı, gıda temin etmeyi, barınmayı, organize olmayı, temel ihtiyaçlarımızı karşılamayı bilmiyoruz. Para bir anda ortadan kalksa şu toplumun yarıdan fazlası kendi kendine telef olur.
Bu bela umarım ders olur diyeceğim ama işin kötüsü, o ümidi verecek ışık da yok.
Mart 2020, İstanbul
Çok doğru. Bu Corona bize insanlığı unutmamamız gerektiğini ve gözle görülmeyen bir şeyin bile bizi öldürebilecegini hatırlatıyor. Kendimize gelmek için çok güzel bir fırsat.
Evet, kendimize gelmemiz için güzel bir fırsat. Fakat acaba ders alacak mıyız? Değişecek miyiz yoksa ortalık durulduğunda kaldığımız yerden devam mı edeceğiz…