Zamanın behrinde, bala alerjisi olan bir çocuk varmış. Sürekli bal yiyor, bu yüzden de sürekli hasta oluyormuş. Hekimlere gidilmiş, tedaviler uygulanmış, cezalar verilmiş ama nafile. Çocuk bulduğu yerde bala yumulup hasta olmaya devam etmiş.
Sonunda çocuğun ailesi İmam-ı Azam Ebu Hanife Hazretleri’ni ziyaret edip duasını almaya karar vermişler. Günler süren yolculuktan sonra dergaha varıp dertlerini anlatmışlar.
Dinlemiş İmam. Sonra demiş ki, “şimdi gidin, 40 gün sonra gelin.”
Anne baba duruma bir anlam veremese de peki deyip eve dönmüş, 40 gün beklemişler. Sonra tekrar gitmişler ziyarete.
İmam-ı Azam çocuğun karşısına oturmuş, “bir daha bal yeme evladım,” demiş. Sonra da aileye dönüp “tamam gidebilirsiniz” demiş.
Aile şaşırmış. Bu mu yani demişler. “Madem bu kadar kolaydı neden önceki geldiğimizde yapmadınız?”
İmam-ı Azam Hazretleri buyurmuş ki, “balı ben de çok severim. Bal yiyen birinin, başkasına bal yeme demesi etkili olmazdı. Ben o gün bal yemeyi kestim, 40 gün bekledim. Kendim bal yemeyi bıraktığım için, sözüm de ona tesir etti.”
Yani neymiş? Evladınızın, eşinizin, personelinizin veya çevrenizde herhangi birinin beğenmediğiniz bir huyu varsa önce kendinizi değiştirin.
Sigara içtiğiniz halde çocuğunuza sigara içme diyemezsiniz. İsraf ettiğiniz halde eşinize israf etme diyemezsiniz. Kendiniz löp löp yerken personelinize tutumlu olmaktan bahsedemezsiniz.
Şişman diyetisyen olmaz. Olursa da sözü tesir etmez.
Ülke yönetiminde de durum aynıdır. En kıytırık belediye başkanı bile lüks otomobilinde bilmem kaç koruma ile dolaşırken başkanın karısı porsiyonları küçültün derse, diyanet başkanı tutumlu olun derse, milletvekilleri eti az alırız, domatesi taneyle alırız, bu işler beka meselesi derse kimse sallamaz onları.
Söylenenler doğru olsa da tesir etmez. Kimse inanmaz.
Az ye diye akıl vermeden önce ağzındakini yutacaksın.
Eylül 2022, Çanakkale
