Burası Podgorica, Montenegro. Bizdeki ismiyle Karadağ. Eski adıyla Yugoslavya, daha eski adıyla Osmanlı.
Güç kimdeyse hüküm ondadır. Gücü eline geçirenler buraları önce Osmanlı’dan kopararak, sonra Yugoslavya’yı parçalayarak yağmaladılar, kan gölüne çevirdiler. Bugün denizini dağını ayrı pazarlıyor, serbest dolaşım ayağına işçi devşiriyor, sandık sandık parayı ülkelerine taşıyorlar.
Çünkü para da, güç de onlarda. Tekstilden teknolojiye, mutfaktan porselene her sektörde geliştirdikleri marka ve ürünlerle ihracat yapıyorlar. Güçlü ihracat için parçalanmış ülkelere, üretim yapamayan küçük ekonomilere ihtiyaçları olduğundan, sen Hırvat sen Sırp diyerek bunların arasındaki çekişmeyi canlı tutuyorlar.
Peki ben neden buradayım?
Avrupa’nın üretemediği nadir ürün gruplarından biri olan bambu ürünleri Türkiye’deki fabrikamızda ürettiğimiz için buradayım.
Türkiye’de geliştirdiğimiz Bambum markasını gururla sunmak, Avrupa’ya Türkiye’nin sadece bir pazar olmadığını göstermek, buradaki bayilerimizle el ele verip ülkemize döviz kazandırmak için buradayım.
Çünkü bu hafta Yerli Malı Haftası. Dünyayı evine kapatan pandemiye rağmen bu haftayı sosyal medyada bayrak paylaşarak geçirmeyi kendimize yakıştıramadığımız için, bu hafta daha fazla ihracat yapmamız gerektiğine inandığımız için buradayım.
Selman Yar Bambum için ve Kerim Korkmaz da Korkmaz için şu anda Kosova’da.
İthal ürünler pazarlayıp, ithal ürünler tüketip, vatan için üç kuruş yatırım yapmayanlar da sosyal medyada bayrak falan paylaşıyorlar.
Bazı şeyler parayla ölçülemez. Ama tüccarın vatan sevgisinin parayla ölçülmesi mümkündür. Tek bildiği şey ithalat yapıp vatan parasını dışarı yollamak olan, gücü olduğu halde yatırım için elini taşın altına koymayanın vatan sevgisini sorgularım.
Yerli Malı Haftası kutlu olsun. Yerli ürün bulabilirseniz kutlayın.
Aralık 2020, Podgorica, Montenegro
