Malumunuz iki hafta önce Zuchex fuarı vardı. Avrupa ve Afrika’dan epey gelen giden oldu. Ziyaretçilerin kartvizitlerini incelerken Avrupa ve Ortadoğu şirketleri arasında ne zamandır dikkatimi çeken farklardan birine yeniden şahit oldum.
Avrupa şirketlerinden gelen kişilerin kartlarındaki unvanlar purchase manager, buyer, import manager, category director vs. şeklinde.
Yani hepsi “bu şirkette çalışanım, ekibin bir parçasıyım,” diyor kartındaki unvanla. Firma sahipleri bile bu şekilde davranıyorlar.
Ortadoğu şirketlerinden gelenlerin kartlarında yazan unvanlar owner, founder, partner, CEO şeklinde. Boss yazanı bile gördüm.
Bu tarafta kimse ekibin bir parçası olmak istemiyor. “Patronum, şirket sahibiyim, burayı ben kurdum” diyorlar kartlarındaki unvanlarla. Beş kişilik şirkette kendine CEO diyen mi ararsın, kendini tanıtırken founder diye şişinen mi…
İş dünyasında Ortadoğu kafasını anlamak için hisse değerlerine, döviz kurlarına, cirolara bakmaya gerek yok. Sadece kartvizitlere bakarak Ortadoğu şirketlerinin bireysellikten asla kurtulamayacağını görebilir, en baba cirolara ulaşsalar da hep patron şirketi olarak kalıp saman alevi gibi kısa sürede yok olup gideceklerini anlayabilirsiniz.
Kolektif bilince, takım oyununa çok uzak bir coğrafya burası. Herkes kendini çok önemli sandığı için her iş kurnazlıkla, çakallıkla, türlü numaralarla döner, trafiği, siyaseti, eğitimi, ticareti asla düzelmez.
Bu kültürün var olduğu bir ortamda döviz neden düşsün, borsa neden yükselsin?
Ekim 2021, İstanbul
